Kuala Lumpur

 Na de lekker frisse highlands zijn we weer afgedaald de sauna in. We hebben een fijn hotel gevonden in KL met een kamer voor de kids en voor de adults. We hebben een eigen terrasje. En Maud en Pleun hebben een eigen speelkamer. Het liefst hebben ze ook zelf de sleutel opdat ze de adults lekker buiten kunnen sluiten. Mooi niet dus!

Kuala Lumpur is een fijne, moderne stad. Relatief rustig en veel groen. En met een indrukwekkende megamall. In deze megamall zitten veel luxe winkels (de Gucci's en zo) rondom een enorme binnenplaats. Heel modern en - voor Maleisische begrippen - heel duur. We hebben inmiddels weer een nieuwe Canon s95 (dezelfde camera als we hadden) gekocht. Vandaag stevig rondgestapt in de compacte binnenstad (met name de omgeving rond Chinatown).


We hebben een moskee bezocht. De dames mochten gepaste kleding aan.

Per toeval kwamen we een textielmuseum tegen. Leuk, wederom modern en Maud en Pleun waren er niet weg te slaan. Ze hebben alles bekeken, onder andere het Batik proces, weven en veel klederdracht.




Daarna hebben we een tempel bezocht. Maud en Pleun hebben in vrijwel iedere pot ten minste een keer een aantal wierook stokjes geplant. Natuurlijk voor het planten even wapperen zoals het hoort.

 In China town een nieuwe (harem-)broek voor Maud en Marieke gekocht. En de 'oude' van Maud laten repareren (er was een stevig gat in geslagen).

Morgen gaan we proberen om in de Petronas towers te komen (je mag tot aan de brug tussen de twee gebouwen). Nu zijn we wel wat gewend met de Gerbrandytoren voor ons slaapkamerraam, maar toch 425 meter is best een end (en lange tijd was dit het hoogste gebouw van de wereld).

Cameron Highlands

We hebben afscheid genomen van het prachtige regenwoud en vertrokken naar een koele plek een stuk hoger in de bergen: Cameron Highlands. In de Cameron Highlands zijn we onder meer op bezoek geweest bij een theeplantage. Er liggen heel veel hectare met heldergroene theestruiken die in een geschakeerd patroon op de bergwanden zijn geplant. Onze gids wist veel te vertellen over de theeproductie. Nu weten we bijvoorbeeld dat het veel uitmaakt welke blaadjes er worden gebruikt (bijvoorbeeld het allerjongste blaadje moet erg lekker zijn) en dat het uitmaakt op welke kant de planten staan (op de zon krijg je een zachtere thee). Maar als jullie het willen weten dan staat dit vast allemaal op wikipedia. We hebben ook een theefabriekje bekenen waar ze zwarte thee maken (de 'Boh' fabriek). Best een eenvoudig productieproces, een beetje malen een beetje drogen en klaar (maar dan net een beetje ingewikkelder). We zijn in een fantastisch mosbos geweest. We hebben er geen Frodo of andere hobbit kunnen vinden; maar het was alsof we in een scene van In de ban van de ring terecht waren gekomen. Het is een oeroud bos met een enorm dikke laag compost (meters dik); lekker zacht. De bomen zitten vol met mossen, maar ook met mooie orchideeen inclusief een insectenetende variant met zo'n grote kelk. Ook hebben we mogen proeven van verse kaneel en (wilde) gember. Maar helaas geen foto's, want. Onze camera met zo'n kleine 1000 foto's is gejat. De diefstal bij de politie aangeven was nog wel grappig. 'Can you type?'. Uhhh. 'Yes'. Vervolgens mocht ik zelf achter de politie-PC plaats nemen om mijn relaas te tikken. En dat kost dan natuurlijk wel weer 2 Ringgit (40 Eurocent).

We kwamen nog twee andere reizende gezinnen tegen (Duits en Oostenrijks). Allebei ook met twee meiden op reis. Maud en Pleun hebben zich een aantal uurtjes met deze vriendinnen vermaakt in de fantastische speeltuin (heel groot).

Safari en tropisch regenwoud (Maleisie)

Safari

Nu hadden we al een vogelspin gezien maar nog geen krokodillen, tijgers, leeuwen en giraffen. Huh... giraffen in Azie. Jazeker, in een safaripark. Je springt op een locale bus (325) en dan zie je het na zo'n drie kwartier vanzelf langs de kant van de weg. Zo gezegd zo gedigidaan. Hoewel, de chaufeur zag het nog niet helemaal zitten met de 4 meulens en reed weg. Maar een aardige dame wist de bus weer te stoppen en alle meulentjes veilig aan boord te krijgen. En jawel na zo'n drie kwartier doemde er een entreepoort met safaribeesten op. Uit de bus en op safari. Bij de ingang lag er een tijger (zielig) aan een ketting te wachten op toeristen die zo nodig met hem of haar op de foto moesten.

Even aaien...

HHHHaaaallllllllllllloooo

Olifantenmeisjes

We stapten als enige in een bus die ons door de verschillende compartimenten van het omheinde stuk land bracht. Alle dieren kwamen op de bus af om... te schooien. Want bij de ingang kun je eten kopen dat je aan de dieren mag geven. Hadden wij niet gezien (en ook dan niet gedaan). Maar wel apart die giraffesnuiten die van links en rechts de bus in worden gestopt.

Lekker schommelen

Gelukkig liepen deze dieren allemaal lekker vrij rond. Na een klein half uurtje werden we gedropt voor een serie 'spectaculaire' shows. De eerste was een krokodillenshow. De crocodile man trok de beesten aan hun staart, stopte zijn hoofd in hun bek en penetreerde met zijn hand de keel van een van de beesten. Een klein jochie mocht even op schoot om geld in de bek van een van de levende handtasjes gooien. Applaus...applaus.

Daarna de olifantenshow waarin Maud en Pleun een bijrolletje mochten vervullen. Schommelen op twee verstrengelde slurven.

Pleun tussen de
bloemblaadjes onderweg

Wachten op het busje in de hitte

Tropisch regenwoud

Fijn hier

De volgende dag op weg naar Taman Negara in Maleisie. Gelukkig waren we door Geerteke al een beetje op de hoogte gebracht van de verschillende interpretaties van hygiene tussen Thailand (schoon) en Maleisie (ranzig). Het was een hele lange treinreis die stopte vlak voor de grens van Maleisie. Deze zijn we over gelopen (dat ging best soepel) en daarna met een taxi naar het dichtstbijzijnde station. Dat was niet zo heel dicht bij en op het station aangekomen bleek er geen handige verbinding meer te zijn naar Taman Negara. Dus gekozen voor de mindere optie om 's-nachts aan te komen in Jerantut. En daar sta je dan midden (2:00) in de nacht moe van de reis. Er was een 'taxichauffeur' die aanbood om ons naar een hotel op de hoek te brengen.

Groot oerbos

De 'taxi' zou in Nederland al een jaartje of 20 niet meer door de APK zijn gekomen. Het hotel waar we werden afgezet bleek volledig te voldoen aan de standaard.... superranzig. We hebben een paar uur met onze kleren aan de binnenkant van onze ogen bekeken om zo snel mogelijk aan deze toegangspoort van de hel te ontsnappen op weg naar het oude regenwoud van Maleisie.

Tarzan

Spelen in (onze) tropische tuin

Maud in haar slaapshirt

Ja best wel mooi hier

Taman Negara is een indrukwekkend woud, het oudste tropische regenwoud van de wereld. De boottocht naar de ingang (we verbleven aan de overkant van de rivier) was prachtig.

Lekker wiebelen

Woudreuzen van tig meter hoog en een grote diversiteit aan bomen en ander groen. We hadden een leuke huisje bij een van de guesthouses met een fraaie tropische tuin. Klein nadeel was de kolonie mieren en de salamander in Maud's bed. Maud was haar zoveelste boek aan het lezen en sprong een meter in de lucht.

Op weg (boot) naar het Oerwoud

Het beertje in de boom (nachtsafari)

De volgende ochtend zijn we met een gids (Sukry) het woud in gegaan. Echt een prachtig woud met veel hardhout natuurlijk (o.a. Meranti). Toppunt was de canopy walkway (een erg lange loopbrug tussen de verschillend boomtoppen). Maud en Pleun zagen in elke liaan een schommel. De volgende dag met een gecharterde boot een van de rivierarmen opgevaren de overweldigende natuur in en daar, na een wandeltochtje, in de rivier gezwommen.

Zwemmen in het oerwoud

stroomversnelling!

Dit was een heuse stroomversnelling en Maud en Pleun konden er geen genoeg van krijgen. 's-Avonds met een 4x4 met een mannetje bovenop de kabine met een stevige schijnwerper in zijn hand, door een gigantische palmplantage gecrossed. En jawel we hebben wat gespot, een beerachtig diertje boven in een palmboom, een aantal witte varkentjes, een vogeltje en koeien. Vanochtend vroeg met de boot vertrokken naar de Cameron highlands (een stuk koeler).

Tot snel en heel veel liefs uit Maleisie.

Als het niet wil lukken om een reactie te plaatsen stuur dan een mailtje.

Olifanten, spinnen en spannende wandelingen

Ondergaande zon vanaf ons terras(door Pleun gemaakt)

Aangekomen in Kanchanaburi hebben we een tweedaagse jungletocht in het bamboebos in een nabijgelegen national park gedaan. Samen met Anna uit Utrecht en Num (met een hoge toonval) een vrolijke Thaise jongedame zijn we op pad gegaan. Het eerste deel was een bezoekje aan een bijna droogstaande waterval en de Hellfire Pass. De gids was een Thaise ladyboy (een bijzonder en geaccepteerd fenomeen; jongens die zich gedragen als meisjes) met roze poloshirt en zadelpijn. Hij had de vorige dag met Anna en Num een fietstocht gedaan (en hij heeft een geproportioneerde bips die niet op het zadel paste). De Hellfire Pass was indrukwekkend. Het is een klein deel van de Burma-spoorlijn die onder meer door een groot aantal krijgsgevangen is aangelegd. Hij heeft een heel veel mensen het leven gekost. De volgende stop waren warmwaterbronnen waar we even lekker in konden opwarmen. En daarna gelukkig weer snel afkoelen in de rivier.

De waterval is veranderd in
mevrouw storthoop(van de Freggels)

Pleun op een "mooie" wc

De warme baden van maar liefst 50* C

Macho aan het wandelen

Vervolgens werden we door onze gezellige ladyboy overgedragen aan onze nieuwe gidsen Num (maar dan met de lage toonval) en Tom. Num en Tom hebben ons in een wandeltocht van ruim 4 uur door het bamboebos geloodst. Al vrij snel vroeg Tom of we een tarantula wilde zien. Tuurlijk. En na wat gepeuter in de grond toverde Num een echte tarantula tevoorschijn. En .... we mochten hem aaien.

DE TARANTULA

Maud aait de Spin

Een termietenhoop

Maud ons eigen aapje

Apart olifantenbeest

Onderweg kwamen we ook een instect met een slurf tegen. Het is een soort vlinder, want als 'ie vliegt zie je een paar felgekleurde vleugels. Op een van de bijzonder fraai pauzeplaatsen heeft Maud aan een liaan geslingerd en heeft Num (met de lage toonval) een aantal bamboewaaiers gemaakt. Tom bood aan om Pleun een stuk te dragen, maar dat was niet nodig. Bijna aan het eind kwamen een limoenboompje tegen. Anna bekende dat Wodka/Lime een van haar favoriete drankjes is. Toen we dit aan Num (met de lage toonval) vertelde toverde hij een bijna lege fles rum tevoorschijn. Hij was gaandeweg de trip steeds vrolijker geworden (op het laatst fluitend); mogelijk of waarschijnlijk was dit de verklaring. In ieder geval hebben de volwassen een lekker slokje rum met een limoenbeet genuttigd. En toen kwamen we in Karen village. Een pittoreske vallei met een aantal bamboehutjes. Kort na aankomst viel de avond in (en werd het donker). Terplekke werd een heerlijke maaltijd klaargemaakt en onder het genot van de muziek van een lokale muzikant op een bijzonder snaarinstrument hebben we een verrukkelijk hapje gegeten.

1 van de vele rustpauzes, mooooi

De 2 stoere stappers in het oerwoud

Ochtendzon in Karen-village

Pleun aait Cat

Na een koude nacht (gelukkig waren er veel dekens) in een van de bamboehutjes zijn we naar beneden gewandeld om daar vervolgens Cat en Macho te ontmoeten. Twee olifanten die ons een stuk door de jungle hebben gedragen. Onderweg kwamen we nog pompelmoesboom tegen en hebben Cat en Macho een dozijn van deze XL grapefruits ogesmikkeld.

Eek, Anna en Pleun op Cat

Lekker eten voor Cat

Pleun zit stoer in de nek

Maud heeft heel de tocht op haar nek gezeten!

Na de olifantenrit en een lunch met plakrijst en een stevig stuk BBQ-kip mochten we plaatsnemen op bamboerafts. Door met een lange stok af te zetten konden we over het meanderende riviertje navigeren. Er was helaas wat weinig stroming dus iedereen slaagde erin om vrijwel droog op de eindbestemming aan te komen. Tot besluit ook nog de nieuwe brug over de Kwai-rivier bekeken en met een treintje over de Burma-lijn gereden.

Kanchanaburi

We hebben afscheid genomen van het prachtige eiland(je) Kho Tao.

stoere klimmers

deze vonden we in de badkamer (hij heeft nu nog maar kort te leven)

ons bungalowtje gezien vanuit de zee

slaaptrein (die 's-ochtends
transformeert in een 'normale' trein')

Gisteren zijn we met de boot heel relaxed - in tegenstelling tot de heenweg - over een kalme zee, lekker duttend op het dek naar Chumphon gebracht.

warm hier!

Op station van Chumpon kwamen we Hanneke en Barry (wellicht met een e) tegen. Hanneke is een collega van Eek - heel toevallig om elkaar zomaar te treffen bijna aan de andere kant van de wereld. Daarna de nachttrein, sleepers dit keer, genomen. De trein vertrok merkwaardig genoeg op tijd (alle andere treinen daarvoor hadden vet vertraging).

Hanneke en Barry op station

Overigens kwamen we wel zo'n twee uur te laat aan op het overstappunt richting Kanchanaburi. En daar zijn we nu op ons nieuwe stekje. Aan de river Kwai (jawel die van de brug waar we morgen of zo overheen gaan lopen) en als we zeggen aan dan bedoelen we ook aan (nog geen meter er vanaf dus).